Een aantal jaren geleden leerde ik Sarah en haar gezin kennen op een bijbelschool en vandaag interview ik haar over thuisonderwijs. Ze woont samen met haar man en hun 3 dochters van 12, 9 en 7 jaar in een omgebouwde oude schoolbus, waarmee ze door de Verenigde Staten reizen en het evangelie delen met mensen. Ze geven thuisonderwijs sinds het begin, de kinderen hebben nooit op school gezeten.
Waarom besloten jullie om thuisonderwijs te geven?
‘We besloten thuisonderwijs te geven vanwege een aantal redenen. Toen we thuisonderwijzers ontmoetten waren we onder de indruk van hun volwassenheid. Op geestelijk vlak, maar ook volwassen op het gebied van relaties en op academisch niveau. Ten tweede wilden we tijd samen als gezin hebben en de mogelijkheid hebben om onze eigen kinderen te discipelen van Jezus te houden en Hem te volgen.’
Hoe combineer je thuisonderwijs met het reizen in een bus?
‘We reizen niet de hele tijd; soms zijn we ergens een dag, maar soms ook wel 3 maanden. In North Carolina zijn we het meest, dat is onze eigen staat, maar we gaan ook wel naar andere staten. Er passen niet zo veel spullen in de bus, dus we moeten heel efficiënt zijn met onze materialen. We kunnen niet naar de bibliotheek om boeken te lenen, maar gaan soms wel een dagje heen om daar te zitten en boeken te lezen. We hebben veel boeken bij ons, eigenlijk zit alle opbergruimte in de bus vol met boeken! En als we die allemaal uit hebben, dan zorg ik dat we ze wisselen.
De lessen geef ik bij mooi weer buiten, ergens aan een picknicktafel. Bij slecht weer of als we onderweg zijn zitten we aan de enige tafel die we hebben in de bus. Dat is soms wel vol. En op dit moment werken we in een bijbelschool waar we een eigen kamer hebben, die kunnen we ook gebruiken.
We hebben veel mogelijkheden om uitjes te doen, zoals wanneer we de Amerikaanse geschiedenis bestuderen en we historische plaatsen bezoeken. Dat is super fun! En dat vinden we erg leuk om te doen.’
Gebruiken jullie een thuisonderwijs methode? Zo ja, welke?
‘We zijn eclectische thuisonderwijzers, ik haal overal wat vandaan. Elk van onze kinderen is ook anders. Charlotte Mason is de stijl die we het meest gebruiken, ook al gebruiken we wel van alles. Met mijn oudste dochter doen we bijna alles op de Charlotte Mason manier, omdat ze erg auditief is. Ik heb haar heel erg veel voorgelezen.
Mijn tweede dochter is juist heel erg visueel en praktisch ingesteld en houdt van projecten doen en dingen bouwen. Dus toen zij erbij kwam, gingen we er meer op uit en deden studies over en in de natuur en daarnaast haalde ik werkboeken erbij waar meer knutselwerkjes in stonden.’
Beschrijf een dag uit jullie leven.
‘Een normale thuisonderwijsdag begint om 9 uur en duurt tot 12 uur en dan geef ik de 3 meiden tegelijk les. Meestal help ik een van hen, terwijl de anderen ondertussen bezig zijn. Ik probeer ook altijd een stukje in te plannen dat ze elkaar helpen. Ik merk dat ze dingen beter gaan begrijpen als ze het aan een ander moeten uitleggen. Het helpt ook met de tijdsverdeling.
Op een normale dag hebben we geen strak schema, het is eigenlijk meer een ritme. Soms doen we handvaardigheidsprojecten, we lezen, we schrijven, we vullen werkboeken in en doen allerlei andere dingen. We hebben niet perse per vak een tijdslimiet. Soms zijn we bezig met biologie en dan hebben we er zo’n lol in dat de tijd voorbij vliegt en we de hele ochtend alleen daar mee bezig zijn.
We proberen ons aan het ritme te houden waarbij we elke ochtend de lessen doen tot aan de lunch. Dan weten de meiden ook waar ze aan toe zijn en dat is makkelijker. Als ik kijk naar wat we per vak ongeveer doen, doe ik met mijn middelste dochter ongeveer een half uurtje per vak. Maar mijn oudste zit inmiddels dichter bij een uur per vak.’
Wat doet je jongste dochter?
‘Ze is nu 7 jaar oud en leert lezen. Ik doe met haar per dag iets van 30 minuten tot maximaal een uur. Daarnaast doen we een beetje rekenen. We gebruiken boeken van Masterbooks dit jaar. Dat zijn makkelijke, korte lesjes en omdat het simpel is blijft het leuk. Er staan korte verhalen in met vragen erover, maar ook leren we gedichten uit ons hoofd en dat soort dingen.
Ik hou er niet van om nu veel tijd te besteden aan iets wat me later veel minder tijd kost.
Meestal wacht ik tot de kinderen echt interesse in lezen hebben. Ik probeer het niet te pushen, hoewel ik niet zeker weet of ik daar tegen of daar voor ben, maar dat heeft voor ons zo gewerkt. Mijn oudste leerde lezen op haar derde en dat ging helemaal natuurlijk. De tweede was 7. Ik denk dat de jongste wel eerder had kunnen lezen, misschien ben ik ook wat lui geworden daarin. Maar goed, ze leest nu in elk geval.’
Wat doen jullie ‘s middags?
‘Helaas kunnen de kinderen niet op sport, omdat we teveel onderweg zijn. Wel hebben we veel vrienden en komen we veel bij mensen die ook thuisonderwijs geven. Op dit moment werken we bij een bijbelschool en daar zijn de kinderen dan ook ‘s middags, terwijl wij bezig zijn. Daar zijn ook andere kinderen waar ze mee kunnen spelen.
Ik zou heel graag willen dat ze muzieklessen hadden, maar dat lukt niet om dezelfde reden. Ik speel gitaar en keyboard en heb ze ook wel wat geleerd. Ze hebben allemaal een eigen ukulele die ze kunnen bespelen en omdat die klein is, kunnen we die makkelijk meenemen in de bus.
Ook doen we veel handvaardigheid. De meiden kunnen breien, haken en borduren en dat is leuk om onderweg te doen. Handvaardigheid ligt mij minder, maar ik koop vaak knutsel spullen en dan gaan ze daar zelf creatief mee aan de slag.
Verder zingen we samen als gezin veel.’
Heb je goede boekentips over thuisonderwijs?
‘Sommige van de boeken die ik goed vond waren ‘Educating the whole hearted child’ van Sally Clarkson.
Ook ‘Laying down the rails’ van Sonya Shafer, dat is een Charlotte Mason handboek over goede gewoontes. Het gaat over het aanpakken van een gewoonte per keer waar je aan werkt bij je kinderen.
Verder nog het boek ‘The three R’s’ van Ruth Beechick. Het gaf me een goed idee wat het belangrijkste is als je kinderen nog jong zijn.’
Wat is het beste advies dat je kreeg?
‘Het beste advies voor thuisonderwijs was: Relax. In het begin was het moeilijk, omdat je voelt dat er van alles mist in wat je aan het doen bent en het is zo overweldigend om alles goed te doen. Ik denk dat elk gezin zijn eigen thuisonderwijs-karakter heeft. Doe de dingen waar je goed in bent en maak je niet teveel zorgen over de dingen waar je minder sterk in bent. Hoewel het natuurlijk goed is om hulp in te brengen als dat nodig is.
We proberen echt om van elkaar te genieten en een atmosfeer te ontwikkelen waar we een liefde voor het leren creëren en ons niet teveel zorgen maken over het instampen van een hele berg informatie. Ik denk dat dat het beste advies is wat we hebben gehad. Ook al neem ik dat niet altijd ter harte, want het is best lastig om dat te begrijpen. Maar nu, 7 jaar later kan ik terugkijken dat dat het beste was. Doe rustig aan en je zult dingen wel uitvinden, maar hou de focus op de harmonie met elkaar.’
Lees je veel voor? En welke boeken zijn jullie aan het lezen?
‘Er was een tijd dat ik echt elke dag uren voorlas, maar nu heb ik daar minder tijd voor. Ik lees niet genoeg voor, hoewel ik het heel erg belangrijk vind. Als er iets is wat ik zou willen verbeteren in ons thuisonderwijs is dat zeker het voorlezen.
Op dit moment lezen we de boeken van C.S. Lewis en de meiden vinden het geweldig. Ook lezen we boeken van de Landmark History books.
De Sonlight Reading List vinden we ook geweldig. We proberen alles te lezen voor elk niveau als dat lukt.
Ambleside online heeft ook een boekenlijst.
Ons favoriete boek aller tijden is waarschijnlijk ‘Anne van het groene huis’ van L.M. Montgomery. We vinden de boeken van Patricia Polacco ook fantastisch, die zijn prachtig geïllustreerd. Het zijn meer prentenboeken, maar dan voor oudere kinderen. Zo mooi, dat ik er soms wel een traantje bij weg moet pinken.
Voorlezen is een van de dingen dat we het mooist vinden van thuisonderwijs. We maken die connecties met de boeken en ik vind het geweldig om daarna met mijn kinderen over het verhaal te discussiëren en na te denken over de verschillende culturen, plaatsen en mensen. Dat geeft wijsheid voor het leven.’
Heb je nog een laatste advies aan nieuwe thuisonderwijzers?
‘Je moet echt uitvinden wat het beste bij jouw persoonlijkheid past. Ik ken sommige moeders die erg gestrest worden van een compleet lesprogramma waar ze dingen bij moeten afvinken. Voor mezelf vind ik het prettig om een bepaald programma, een structuur te hebben, maar ben daarin wel flexibel.
Toen ik begon met thuisonderwijs gebruikten we de methode Sonlight en had ik een dagelijkse afvinklijst. Dat hielp me echt om een idee te krijgen hoe een dag er ongeveer uit moest zien en het was niet zo erg om af en toe wat te missen, maar het was prettig om dat als basis te hebben.
Nu we dat een aantal jaren hebben gedaan, kan ik meer mijn eigen dingen bedenken. Toen ik dat in het begin probeerde werd het me echt teveel en daarom greep ik naar een gestructureerder lesprogramma.
Vind gewoon iets dat klikt met jouw persoonlijkheid. Als je het vreselijk vindt om aan een standaard programma te voldoen, moet je dat vooral niet doen, dat levert alleen maar stress op. Als iets niet werkt, zet het aan de kant en probeer gewoon iets anders. Je vindt snel genoeg wat wel of niet werkt. Maar wees niet bang iets nieuws te proberen.’
