Wat een rare dag! De dag dat alle kinderen in Nederland – en overigens nog veel meer in de hele wereld – verplicht thuis geschoold werden.
Van paria naar deskundige
De telefoon staat roodgloeiend en ik krijg allerlei berichtjes met vragen, maar ook foto’s van gezinnen die nu gezellig samen aan de keukentafel bezig zijn met thuisonderwijs. Ineens ben ik gepromoveerd van paria naar ervaringsdeskundige! Wat heerlijk toeven in de poel van algemene acceptatie.
Thuisonderwijshulp
Massaal wordt de hulp van allerlei thuisonderwijzers ingeroepen. Ik zag oproepjes in verschillende kranten, kreeg een uitnodiging voor een radioprogramma en een nieuwe Facebook groep voor tijdelijke thuisonderwijzers boomde in 2 dagen naar meer dan 4000 leden.
School in actie
Niet alleen de thuisonderwijzers kregen het druk, ook de scholen zijn bezig met crisisoverleg. Wat zijn de mogelijkheden, wat gaan we doen? Inmiddels is er voor de meeste kinderen een bepaald lesprogramma samengesteld, die op verschillende manieren vorm kan krijgen. Sommigen gaan met hun werkboekjes van school aan de slag, anderen krijgen online inlogcodes om via de ipad hun schoolwerk te doen.
De focus is vooral taal en rekenen, want de andere vakken
zijn toch wat meer bijzaak. Niet mijn woorden overigens, maar dat hoorde ik her
en der uit de monden van een aantal leraren.
Productieve uren op school
Ook vond ik een interessant lijstje van een juf die had
opgeschreven hoeveel echt productieve uren er overblijven van een schooldag
nadat alle extra activiteiten eraf zijn gehaald. Dingen als jas aan, jas uit,
naar de wc, in de rij staan, naar een ander lokaal lopen, de pauzes of even
kletsen met je buurman. Ze kwam uit op nog geen 10 productieve uren per week, waarbij je in totaal ruim 31 uur op school zit.
2 uurtjes per dag
Dat was dan ook bedoeld als bemoediging voor alle ouders die
ineens thuisonderwijzers zijn geworden: Het hoeft niet de hele dag, als je 2
uurtjes doet dan doe je het al heel erg goed.
Grappig om te bedenken dat ik straks aan niemand meer hoef
uit te leggen dat we ‘maar’ 3 of 4 uurtjes per dag bezig zijn en niet van half
9 tot 3 strak in de banken aan de lesstof zitten. Het begrip! De acceptatie!
Mijn tip van de dag
We zijn natuurlijk nog maar net begonnen, maar ongetwijfeld zijn er nu al ouders die denken dat het ze nooit gaat lukken, dat homeschoolen. Het is ook een hele overgang, voor de kinderen, maar zeker ook voor de ouders.
Lang leve leren! Denk ik dan. Want in deze nieuwe, gekke situatie zijn er ineens allerlei mogelijkheden om wat nieuws te leren. Niet alleen de kinderen, maar wij als ouders ook. We moeten leren geduldig te zijn en te improviseren met alles wat er ineens op ons pas komt. Want die hobbels in de weg komen we ongetwijfeld tegen.
Wat voor mij het beste werkte in het begin – en nog steeds! –
is een ritme. Er zijn genoeg ouders die daar heel anders over denken en de dag
laten komen zoals ‘ie komt, maar ik als doorgewinterd chaoot, heb enorm
behoefte aan discipline. Hoewel…misschien alleen bij het onderwijs. Daarom sla ik ook nooit een dag homeschoolen over en doen we elke dag minstens drie, soms vier uur. Zo is het niet iedere dag weer een beslissing, maar schuiven we zo ongeveer direct na het ontbijt aan tafel om te gaan leren. Ik weet wat me te doen staat en ook voor de kinderen is het duidelijk. Dat brengt heel veel rust en regelmaat. En dan laten we de reinheid maar even voor wat het is.
Please excuse the mess. Our standards have lowered with each child.
En, beste mensen die soms bij mij in huis komen vallen: inmiddels hebben jullie waarschijnlijk ook wat meer begrip voor de chaos. Het maakt lastig schoon als de vieze voetjes nooit van de vloer af zijn.
Bedankt voor de acceptatie. Ik wentel nog even verder in mijn poeltje.
